''உன் உள்ளத்தை நோடு'' - சிவ வாக்கியரின் சிந்தனை [ஆன்மிகம்]

 

சித்தர் சிவ வாக்கியரின் சிந்தனைகள்-007 

 “என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது இல்லையே

 என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது கொண்ட பின்

 என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது காண வல்லரோ

 என்னிலே இருந்திருந்து யான் உணர்ந்து கொண்டேனே”.

தமிழ் மரபின் ஆன்மீக உயரங்களை உலகுக்கு உணரச் செய்தவர்கள் சித்தர்கள்.

அவர்களின் ஒவ்வொரு வாக்கும் மனிதனின் உள்ளத்தைத் தேய்த்துத் தூய்மையாக்கும் மருந்து.

அவற்றில் ஒன்று சிவ வாக்கியரின் இந்தச் சிறப்புப் பாடல்:

“என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது இல்லையே…”

இந்த ஒரு வரியில் மனிதன் ஆயிராண்டுகளாக மேற்கொண்டுள்ள அனைத்து ஆன்மீகத் தேடலின் சுருக்கமே உள்ளது.

அது வெறும் தத்துவம் அல்ல — நம்முடைய தினசரி வாழ்வையும், குழப்பங்களையும், சாதனைகளையும், பக்தி வாழ்க்கையையும் நேராகச் சேர்ந்த உண்மை.

---

1. இன்றைய மனிதன்: வெளிப்புற உலகில் ஓடும் ஓட்டம்

இன்றைய மனிதன் முன்னாள் தலைமுறையைவிட வசதிகளிலும் அறிவிலும் முன்னேறியிருக்கிறார்.

ஆனால் நிம்மதியில், திருப்தியில், உள அமைதியில் பின்னடைந்திருக்கிறான்.

• தொழில் அழுத்தம்

• சமூக எதிர்பார்ப்புகள்

• பொருளாதார போட்டிகள்

• உறவுகளின் குழப்பங்கள்

• தகவல் பெருக்கம்

இவையெல்லாம் மனிதனை வெளியில் ஓடவைத்துள்ளது.

அவர் நம்புவது — “நிம்மதி வெளியில் கிடைக்கும் பொருள்களால் பெறலாம்” என்று.

அதே உண்மைதான் வாக்கியர் நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பே சுட்டுகிறார்:

“என்னிலே இருந்த ஒன்றை முன்பு அறியவில்லை” —

நவீன மனிதனும் இதே நிலைப்பாடு கொண்டவர்.

தன்னுளுள்ள அமைதி இருப்பதை அறியாதவர்.

---

2. வெளியில் தேடிக் கொண்டிருக்கும் ‘நான்’ இறுதியில் தன்னுள்ளே திரும்பும்போது

பரம்பொருளை, நிம்மதியை, ஆறுதலை நாம் வெளியில் தேடிக்கொண்டு ஓடுகிறோம்:

• புத்தகங்களிலும்,

• உரைகளிலும்,

• ஆசான் தரிசனங்களிலும்,

• கோயில் யாத்திரைகளிலும்,

• ஆன்மீக நிகழ்ச்சிகளிலும்…

இது தவறன்று; ஆனால் அவை அனைத்தும் ஒரு நுண்ணிய உண்மையைச் சுட்ட வேண்டும்: ஆனால் அவ்வழிகள், உண்மையை நோக்கி செலுத்தப்படாது  ஒரு குறுகிய வட்டத்துக்குள்ளே வியாபார நோக்கில்  நிரந்தரமாகத் தரித்து நிற்கிறது.

“உன் உள்ளத்தில் தான் உன் இறைவன் இருக்கிறான்.”

உனக்காக வாழும் உயிரின் அடிப்படை வெளிச்சமே அந்த பரம்பொருள்.

அதை உணராமல் வெளியில் ஓடும் வரை மனிதன் தேடல் கொண்டவனாகவே இருப்பான்.

---

3. தன்னை அறிதல் – ஆன்மீக வாழ்க்கையின் முதற்சக்கரம்

வாக்கியர் சொல்லும்:

“என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது கொண்ட பின்…”

இந்த வரியே ஆன்மீக புரட்சியின் மையம்.

தன்னை அறிந்தவனுக்கு வாழ்க்கை புதிதாக தெரியும்.

அதில்:

• பயம் குறையும்

• கோபம் அழியும்

• பொறாமை அடங்கும்

• ஆசை கட்டுப்படும்

• குற்ற உணர்வு நீங்கும்

ஏனெனில் அவர் உணர்கிறார்:

"நான் தனியாக இல்லை; என் உள்ளத்தில் ஒரு பெரிய ஒளி இருக்கிறது."

அதுவே பக்தியின் நெஞ்சு.

அதுவே ஞானத்தின் வளர்ச்சி.

---

4. இன்றைய மனிதனுக்கு வாக்கியர் தரும் அற்புதமான அடிப்படை அறிவுரை

(1) நிறுத்தி சிந்தி — உள்ளம் தான் முடிவுகளை வைத்திருக்கிறது

நாள் முழுவதும் அவசரத்தில் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் காலத்தில்

ஒரு நொடிக்கு நின்று சிந்திப்பது கூட ஆன்மீகப் பயிற்சி.

(2) உள் அமைதியை உணர தினசரி 10 நிமிடம் போதுமானது

மவுனமாக உட்கார்ந்து:

• மூச்சைக் கவனித்தல்

• உள்ளுணர்வை நோக்குதல்

• நன்றி உணர்வை நினைவு கொள்வது

இதெல்லாம் “உன்னுள் இருக்கும் ஒன்றை” அறிய உதவும்.

(3) பக்தி—வெளி வழிபாட்டால் தொடங்கி உள்ளுணர்வில் நிறைவடைகிறது

கோயில் தரிசனம், தீபம் ஏற்றுதல் ஆகியவை நல்ல ஆரம்பம்.

ஆனால் அதன் நிறைவு:

“ஈசனை என் உள்ளத்தில் உணர்கிறேன்” என்று நெஞ்சம் உருகும் தருணத்தில்.

(4) நன்மை செய்யும் மனம் — மெய்ப்பொருளை உணரத் தயாரான நிலை

கருணை, தாராள மனம், பாசம், பணிவு —

இவை உள்ளவருக்குள் தெய்வம் தன்னை எளிதில் வெளிப்படுத்தும்.

---

5. இன்று மனிதன் அடைய வேண்டிய உண்மையான இலக்கு

வாக்கியர் இறுதியில் கூறும்:

“என்னிலே இருந்திருந்து யான் உணர்ந்து கொண்டேனே”

இந்த வரி மனித வாழ்க்கையின் அத்தனை அழகான முடிவுரை.

**உணர்ச்சிகளின் புயலிலும்,

உறவுகளின் குழப்பத்திலும்,

சமூக போட்டிகளின் அழுத்தத்திலும் —

உண்மை எங்கோ வெளியில் இல்லை.**

அது அமைதியாக நம் நெஞ்சுக்குள் நிற்கிறது.

அதைத் தொடும் மனிதன்:

• வெளியில் ஒளி தேட மாட்டான்

• பிறரைப் போல் ஓட மாட்டான்

• தன்னை இழந்து வாழ மாட்டான்

• பிறர் கருத்தால் தள்ளாட மாட்டான்

அவனுக்குள் ஒரு நிம்மதி, ஒரு தெளிவு, ஒரு உயர்வு தோன்றும்.

அதுவே ஆன்மீகத்தின் பலன்.

அதுவே வாக்கியரின் பாடல் சொல்லும் உண்மை.

---

கடைசி சொற்கள்

இருப்பது எல்லாம் நம்முள்ளே.

தேடுவது எல்லாம் நன்முள்ளே.

உணர்வது மட்டுமே நமக்கு மீதமுள்ளது.

சிவவாக்கியரின் இந்தப் பாடல்

நவீன உலகில் திசை மாறிப் போன மனித மனத்திற்கு

ஒரு எச்சரிக்கை மட்டுமல்ல,

ஒரு வழிகாட்டும் விளக்கே.

“உன் உள்ளத்தை நோடு.

அங்கேயே நீ நாடும் இறை இருக்கிறான்.”

[“நோடு” – வெளியைப் பார்க்கும் பார்வை அல்ல, உள்ளுறையை நோக்கும் பார்வை]

-தீபம் ஆன்மிகம் வலம்