சித்தர் சிவ வாக்கியரின் சிந்தனைகள்-007
சித்தர்களின் பாடல்கள் தமிழின் அகம்சார்ந்த ஞானத்தை நமக்கு நேரடியாக வழங்கும் உயிர்மொழிகள். எளிய சொற்களின் பின்னால் பரந்த ஆன்மிகப் பூரணத்தை மறைத்துக் கொண்டிருக்கும் அவை, மனிதனை வெளியில் அல்ல, உள்ளத்தில் நோக்கச் செய்வதே அவர்களின் நோக்கம். சித்தர் சிவ வாக்கியரின் பின்வரும் வரிகள் அதே ஆன்மீக நோக்கை மிகத் துல்லியமாக வெளிப்படுத்துகின்றன:
“என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது இல்லையே
என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது கொண்ட பின்
என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது காண வல்லரோ
என்னிலே இருந்திருந்து யான் உணர்ந்து கொண்டேனே.”
உண்மை உள்ளத்திலே இருந்தும், மனிதன் புறத்தில் தேடிய தவறான பயணம்
மனித வரலாற்றின் பெரும்பகுதி, மெய்ப்பொருளை தன் வெளியுலகில் தேடும் தவறான முயற்சிகளால் நிரம்பியுள்ளது. மனிதன் தன் அறியாமைக் காலத்தில், பயமும் குழப்பமும் நிரம்பிய மனநிலையிலே, பிரபஞ்சத்தின் அர்த்தத்தைத் தன்னைத் தாண்டிய ஒரு சக்தியில் காணத் தொடங்கினான். அதே வரலாற்றுப் பாரம்பரியத்தின் மீதெழுந்த பல்வேறு மூடநம்பிக்கைகள் இன்றும் மனிதனை தன் உள்ளுணர்விலிருந்து விலக்கிக் கொண்டிருக்கின்றன.
சித்தர் இந்த நிலையை தெளிவாகச் சுட்டிக்காட்டுகிறார்:
உண்மை மனிதனை விட்டு எங்கும் பிரிந்து இல்லை; அது அவனது உள்ளத்தில் இருந்தே உள்ளது.
ஆனால் அவன் அதை அறியாதோன்; தேடிச் செல்லும் திசையே தவறியிருந்தது.
தற்கால மனிதனின் குழப்பங்கள் மற்றும் மூடநம்பிக்கைகளின் ஆழ வேர்
இன்றைய காலகட்டத்தில் தொழில்நுட்பம் வளர்ந்தாலும், மனித மனம் இன்னும் பல இடங்களில் பயத்தால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டே செயல்படுகிறது. பலர் தங்கள் வாழ்க்கையை கீழ்க்கண்ட நம்பிக்கைகளால் வழிநடத்திக் கொள்கிறார்கள்:
🏀 தவறான நாள் – நல்ல நாள் கணக்குகள்
சமூகத்தில் பரவலாகப் பேசப்படும் பல “நம்பிக்கைகள்” காலப்போக்கில் உண்மைக் களத்தை இழந்து, மனித வாழ்க்கையைப் பயத்தால் நிரப்புகின்றன. அவற்றில் முக்கியமானது நாள்-நல்ல நாள் பற்றிய மிகை நம்பிக்கை.
உதாரணங்கள்
💧செவ்வாய் கிழமையில் புதிய பொருள் வாங்கக்கூடாது
இது பல குடும்பங்களில் இன்னும் கடைப்பிடிக்கப்படும் நம்பிக்கை. பொருளாதார நிலையைப் பொறுத்து வாங்குவது விட, தினத்தின் “சுப அசுபம்” முக்கியமென கருதப்படுகிறது.
💧அமாவாசை நாளில் பயணம் செல்லக் கூடாது
அறிவியல் ஆதாரம் இல்லாதபோதும், பயணத்தின் பாதுகாப்பை “நாள்” தீர்மானிக்கும் என நம்பப்படுகிறது.
💧வெள்ளிக்கிழமை வீட்டை மாற்றக் கூடாது
மாற்றத்தின் துல்லியமான திட்டமிடல் மற்றும் சூழ்நிலை கவனிப்பது விட, நாளின் துரதிர்ஷ்ட குணமே முடிவை தீர்மானிப்பதாகக் கருதுவது.
💧புதன்கிழமை வீட்டில் இருந்து எதையும் கடனாக அளிக்கக் கூடாது
பொருளாதார அல்லது உறவுத் தொடர்பை விட அது நாளின் ஓர் “தடை” என நம்பப்படுகிறது.
🏀 குறிப்பிட்ட பொருட்கள் துரதிர்ஷ்டத்தை வரவழைக்கும் என்ற அச்சம்
மனிதன் பொருள்களை அதன் பயன்பாட்டிற்காக அல்ல, அதில் உள்ள ஓர் அபத்தமான சக்தி காரணமாக அச்சத்துடன் பார்க்கத் தொடங்கியதே இந்நம்பிக்கைகளின் தோற்றம்.
உதாரணங்கள்
💧கரும் பூனை வழி கடந்தால் துரதிர்ஷ்டம்
ஒரு உயிரினத்தின் இயல்பான நடப்பைத் துரதிர்ஷ்டத்துடன் இணைப்பது அறிவியலின்மை.
💧கண்ணாடி உடைந்தால் ஏழு ஆண்டு துரதிர்ஷ்டம்
கண்ணாடி உடைவது ஒரு சம்பவம் மட்டுமே; அதில் ஓர் அமானுஷ்ய விளைவு உள்ளதென நம்புவது பயத்தின் விளைவு.
💧வீட்டின் கதவின் முன் காலணி தலைகீழாக இருக்கக் கூடாது
இது குடும்பத்துக்கு துரதிர்ஷ்டத்தை வரவழைக்கும் என்ற அபத்தமான கருத்து பல இடங்களில் கேட்கப்படுகின்றது.
💧பச்சை நிற ஆடைகளை குறிப்பிட்ட நாள்களில் அணிந்தால் நஷ்டம்
நிறத்திற்கே நன்மை-தீமை எனப் பெயர்ப்பது மனிதனின் சிந்தனையை மங்கச் செய்கிறது.
🏀 வீட்டிலும் வாழ்க்கையிலும் நிகழும் சாதாரண சம்பவங்களுக்கு அதீதமான அபத்தமான விளக்கங்கள்
இயல்பான நிகழ்வுகளுக்கும், இயற்கைச் செயல்பாடுகளுக்கும் மனிதன் “சகுனம்” என்ற பெயரில் தேவையற்ற விளக்கங்களை தருவது சமூகத்தில் இன்னமும் தொடர்கிறது.
உதாரணங்கள்
💧ஒரு பறவை கூவி அழைத்தால் அதிர்ஷ்டம் / துரதிர்ஷ்டம்
பறவைகளின் குரல் அவற்றின் இயல்பான தொடர்புத் திறமையே; அதனை மனித வாழ்க்கையின் குறியாகப் படிப்பது தவறானது.
💧வீட்டில் வைத்திருந்த பால் அள்ளிக் கொதித்தால் வீட்டு வளம் போகும்
அடுப்பின் வெப்பம், பாத்திரத்தின் அகலம், அல்லது கவனக்குறைவினால் ஏற்படும் செயலைத் துரதிர்ஷ்டமாகப் பொருள் கொள்வது அறிவியலற்றது.
💧வீட்டில் காகம் கத்தினால் யாரோ வரப் போகிறார்கள்
பறவையின் கூச்சல் அதன் இயல்பு. அது மனித வாழ்வின் எதிர்காலத்தைக் காட்டாது.
💧கிடைத்த நாணயம் அல்லது நோட்டு துரதிர்ஷ்டம் கொண்டது என்று நினைத்து எறிதல்
நாணயத்திற்கே “அதிர்ஷ்ட சக்தி” உண்டு என எண்ணுவது பொருளாதார அறிவை மங்கச் செய்கிறது.
🏀 பிள்ளைப் பேறு, திருமணம், செல்வம் ஆகியவை குறிப்பிட்ட சடங்குகளாலும் பொருட்களாலும் முடிவடையும் என்ற தவறான நம்பிக்கை
மனித வாழ்க்கையின் மிகச் சிறந்த நிகழ்வுகளையே சில “சடங்குகள்” மற்றும் “பொருட்கள்” நிர்ணயிக்கும் என்ற கருத்து, அறிவியலின்மையின் உச்ச நிலை.
உதாரணங்கள்
💧குழந்தை பிறக்கவேண்டும் என்றால் குறிப்பிட்ட விலை உயர்ந்த பூஜை செய்ய வேண்டும்
மருத்துவ பராமரிப்பு, உடல்நலம், உணவு முறைகள் இவை மனித வாழ்வின் உண்மையான காரணிகள்; சடங்குகள் அல்ல.
💧திருமணம் தாமதமாகிறது என்றால் குறிப்பிட்ட கல்/ரத்தினம் அணிந்தால் தீர்வு
மனிதன் அணியும் கல், அவரது உறவுத் தொடர்புகளை மாற்றாது; ஆனால் நம்பிக்கை சிலரை வழி தவறச் செய்கிறது.
💧வீட்டில் செல்வம் சேர வேண்டுமெனில் ‘வாஸ்து’ குறித்த சில பொருட்களை கட்டாயமாக வைக்க வேண்டும்
உண்மையில் பொருளாதார மேலாண்மையே செல்வத்தை உருவாக்குகிறது; பொருட்கள் அல்ல.
💧பிள்ளைகள் படிப்பில் மேம்பட குறிப்பிட்ட சாமி மாலையை அணியச் செய்தல்
மாலை அறிவையும் திறனையும் உயர்த்தாது; மனப்பக்குவமும் உழைப்பும் உயர்த்தும்.
>இந்த உதாரணங்களின் நோக்கம் எந்தக் கலாச்சாரத்தையும் இகழ்வது அல்ல.
அறிவும் உண்மையும் எங்கு இருக்கிறது என்பதை சுட்டிக்காட்டுவது.
சித்தர் கூறும் போதே:
உண்மை நம்முள் இருக்கிறது.
அறியாமையில் உருவான நம்பிக்கைகள் எவ்வளவு வலுவானாலும்,
உள்ளுணர்வின் ஒளி அவற்றைத் தகர்க்கும்.
-இவை அனைத்தும் மனிதனின் மனதின் பலவீனத்தைப் பயன்படுத்தி உருவான பயநம்பிக்கைகள்.
இந்த நம்பிக்கைகளின் ஆழக் காரணம் ஒன்று தான் —
உண்மை தன்னுள்ளே இருப்பதை அறியாத அறியாமை.
சித்தர் அதனைத் தகர்த்தெறிகிறார்:
“என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது இல்லையே”
உண்மை உள்ளதிலேயே இருந்தும்,
அறியாமையால் மனிதன் அதை அறியத் தவறுகின்றான்.
ஆன்மீகம்: பயத்தின் மேல் நிற்கும் அறிவின் களஞ்சியம்
மூடநம்பிக்கைகள் மனிதனை சிந்தனையற்றவனாக மாற்றுகின்றன; சித்திக்க இயலாமையால்தான் இறையை புரிந்துகொள்ள முடியாத மனிதன், வருமான நோக்கில் கூறப்பட்ட இரவல் வார்த்தைகளையும், வருமான நோக்கில் யாரோ எழுதிய வரிகளையும் நம்பி ஓடிக்கொண்டு இருக்கிறான்,
ஆன்மீகம் மனிதனை சிந்திக்கத் துணைபுரிகிறது.
மூடநம்பிக்கை பயத்தை வளர்க்கும்;
ஆன்மீகம் பயத்தை கரைக்கும்.
மூடநம்பிக்கை வெளிப்புற சடங்கு-கருவிகளில் உண்மையைத் தேடச் செய்கிறது;
ஆன்மீகம் உண்மையை உள்ளுணர்வில் காணச் செய்கிறது.
சித்தர் கூறும்:
“என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது கொண்ட பின்
என்னிலே இருந்த ஒன்றை யான் அறிந்தது காண வல்லரோ”
என்னுள் உண்மை இருக்கிறது என்பதை உணர்ந்த பின்,
புறத்தில் நாம் பின்பற்றியிருந்த அனைத்து முக்கியமற்ற நம்பிக்கைகளும்
தானாகவே நின்றுபோகின்றன.
தியானத்தின் உயர்வான நிலை – உள்ளத்தினை திறக்கும் கதவு
சித்தர் இறுதியில் கூறும் வரி
“என்னிலே இருந்திருந்து யான் உணர்ந்து கொண்டேனே”
என்பது ஆன்மீகப் பயணத்தின் இறுதிக் கட்டத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.
தியானம் என்பது உலகத்திலிருந்து ஓதுங்குவது அல்ல;
உள்ளத்தில் நிலை கொண்டு, மனதின் ஆழத்தை உணர்வது.
தியானத்தின் வழி:
உள்ளார்ந்த அமைதி வெளிப்படுகிறது
மனஅழுத்தங்கள் படிப்படியாக கரைகின்றன
சுயஅறிவு வலுவடைகிறது
உண்மை, நன்மை, பரிபக்வம் ஆகியவை இயல்பாக எழுகின்றன
அதுவே சித்தர்களின் வழி:
உள் பார்வை மூலம் புற உலகை வெல்லும் அறிவு.
உண்மை உள்ளத்திலே, தேடல் உள்ளுணர்வின் வழியே
சித்தர் சிவ வாக்கியரின் இந்தச் சிறிய வரிகள்,
மனிதனின் நீண்ட ஆன்மீகப் பயணத்தை எளிய வடிவில் சுருக்கிக் கூறுகின்றன:
மெய்ப்பொருள் மனிதனைச் சுற்றி நிற்கவில்லை; அதுவே மனிதனுள் நிற்கிறது.
அறியாமை புறத்தில் தேட செய்கிறது; அறிவுணர்வு உள்ளத்தை நோக்கச் செய்கிறது.
உண்மை வெளிச்சம் வெளிக்குப் பின்னால் இல்லை; அது உள்ளகத் திரையின் பின்னால் உள்ளது.
மூடநம்பிக்கைகளை உடைத்தெறிந்து,
உள்ளுணர்வின் ஒளியை ஏந்தி வாழ்வதே
சித்தர்கள் விரும்பிய மனித வாழ்வு.
அவர்களின் போதனையின் சாரம் இதே:
**“நீயே உண்மை; நீயே மெய்ப்பொருள்;
உன் உள்ளத்தை நோக்கும் வரை அறியாத கவனம் மட்டுமே உன்னில் குறைந்திருக்கிறது.”
தீபம் ஆன்மிக வலம்
தீபம் ஆன்மிக வலம்
0 comments:
Post a Comment